Dona Dorca opiekuje się kobietami i dziećmi ze swojej wioski. Tu w Melgaco każdy zna tą drobną kobietę, która od pokoleń odbiera porody dzieci w tej wiosce. Dona Dorca podróżuje po okolicy w wielkim lesie amazońskim by, jak to określa, łapać dzieci. Tutaj dzieci pojawiają się regularnie jak deszcze, pory roku, owoce. Dniem i nocą. Pod palącym słońcem czy w czasie ulewy, zawsze jest gotowa by wyruszyć. Dona Dorca opiekuje się kobietami i dziećmi ze swojej wioski. Tu w Melgaco każdy zna tą drobną kobietę, która od pokoleń odbiera porody dzieci w tej wiosce. Dona Dorca podróżuje po okolicy w wielkim lesie amazońskim by, jak to określa, łapać dzieci. Tutaj dzieci pojawiają się regularnie jak deszcze, pory roku, owoce. Dniem i nocą. Pod palącym słońcem czy w czasie ulewy, zawsze jest gotowa, by wyruszyć. Podróż do szpitala jest długa i niebezpieczna. Kobiety boją się wyruszać w tą wyczerpującą podróż w dół rzeki, gdy są osłabione. Rodziny rzadko mają wystarczająco pieniędzy, by wynająć transport. Położna jest pierwszą osobą, która widzi noworodka po opuszczeniu łona matki. Dzieci zawsze czule nazywają ją starszą mamą. Podczas gdy Dona Dorca podróżuje drogą, Dona Zenilda korzysta z łódki, by dostać się do rodzin zaszytych głęboko w lesie. Jest rzeczną akuszerką. Rzeka wije się w sercu dżungli od magicznego labiryntu zamieszkałego przez mityczne zwierzęta. Położne znają zaklęcia, zakazy i zasady, które obowiązują w tym tajemnym świecie. Gdy oczekują na poród, opowiadają legendy, żeby czas szybciej mijał.