Alegoryczny film Rolfa de Heera przedstawia świat, w którym bliżej nieokreślona katastrofa zdziesiątkowała populację Ziemi, ale nie zachwiała rządzącymi nią hierarchiami. Cieszący się przywilejami biali wciąż eksploatują przedstawicieli innych ras, surowo każąc ich za niesubordynację. Bezimienna czarna kobieta ma dosyć takiego traktowania i ucieka z umieszczonego na pustyni prowizorycznego więzienia. Pełna determinacji rozpoczyna twardą walkę o przetrwanie. W trakcie wielokilometrowej wędrówki, podczas której nie wypowie ani jednego słowa, będzie musiała stawić czoła ekstremalnym warunkom i polującym na nią przeciwnikom. Na swojej drodze spotka jednak innych outsiderów, mogących okazać się – w zależności od przyjętej optyki – zarówno jej sojusznikami, jak i rywalami. Czy pomiędzy uciśnionymi wytworzy się poczucie wspólnoty, które sprawi, że prowokacyjny oryginalny tytuł filmu przestanie brzmieć w naszych uszach wyłącznie ironicznie?